Uitstap naar de wijnbeurs in Seclin
Wij hadden er allemaal zin in op 25 april voor de uitstap naar het “Salon des Vins et Produits du Terroir” in Seclin (bij Rijsel). Dat mocht blijken uit het feit dat alle deelnemers ruim op tijd op de plaats van vertrek aanwezig waren. Dit tot enerzijds verbazing maar vooral tot grote tevredenheid van onze reisleider, François. Zoveel discipline van zijn discipelen deed hem zichtbaar deugd.
We konden dan ook op het voorziene uur vertrekken. De bus was comfortabel en we hadden een goede chauffeur zodat de reis heel “smoothly” verliep. De tijd van de reis werd door de deelnemers gebruikt om oude contacten aan te halen en er nieuwe te maken. Over het landschap kunnen we dus niet veel vertellen. François gaf ons de nodige uitleg over de beurs zodat we goed voorbereid aan onze verkenningstocht van het wijnlandschap zouden kunnen beginnen.
Na een comfortabele reis waarbij we zelfs gespaard bleven van files, kwamen we rond het openingsuur van de beurs aan in Seclin. Na nog wat afspraken rond het uur van vertrek konden we beginnen aan dat waarvoor we gekomen waren: wijn proeven en kopen wat ons het meest had bekoord.
In kleinere groepjes of individueel begonnen we aan onze wijnexpeditie. Het aanbod was uiteraard groot en de exposanten waren gul in het laten proeven van hun producten, wat natuurlijk verraderlijk was. Gelukkig konden we ook af en toe ook een stukje kaas of worst proeven. Regelmatig kwamen we elkaar opnieuw tegen om bepaalde wijnen te degusteren en te bespreken, wat elke keer plezanter werd naargelang de dag vorderde. Vele vonden hun sma(a)k(en) en er werd dan ook een goede voorraad in gedaan. De wijnen waren kwaliteit/prijs interessant. Maar de andere “produits du terroir”, zoals de kazen, waren zeer duur.
Er werd op tijd aan de inwendige mens gedacht. In het restaurant was er gelegenheid om met de andere bezoekers en producenten te verbroederen. Daar bij kon er al eens een extraatje, in de vorm van een bonus bij aankoop, uit de brand gesleept worden. Nadat die nieuwe bodem gelegd was konden we verdergaan met proeven. Tot 15, uur wanneer we weer verzamelden voor de terugreis.
Het instappen duurde deze keer wel wat langer omdat er een redelijke hoeveelheid aangekochte wijn moest ingeladen worden. Na een vlotte reis kwamen we rond 17 uur opnieuw aan in Steenokkerzeel. Na het uitladen van alle godendrank vertrok iedereen blijgezind naar huis, tevreden over de dag en de gedane aankopen.
Dat de dag aangenaam en vlot verlopen is hebben we te danken aan de organisator en reisleider van deze trip, François Pierco en zijn echtgenote Agnes. De slimmeriken onder ons hebben zich een plaatsje gereserveerd voor de volgende trip.
Dus hartelijk dank Agnes en François, en tot de volgende.Anne Verstraeten
18 maart 2013 …
Een grauwe hemel liet vermoeden dat er regen zou vallen. Maar we stoorden er ons niet aan want we gingen op bezoek in de Middenstatie te Antwerpen. We reden er zo met de trein binnen.
De groep van 40 deelnemers werd in tweeën gesplitst. Ieder groepje kreeg een gids.
Het oude station Antwerpen Centraal staat er weer in al zijn glorie. Intussen is de ondergrond helemaal omgewoeld zodat de treinen verder kunnen doorrijden naar Nederland.
Onze gidsen hadden heel wat interessants te vertellen maar er was één spelbreker: hun verhalen werden om de haverklap overroepen door de luidsprekers om vertragingen ,afschaffing ,perronwijzigingen ,enz. aan te kondigen.
Om eerlijk te zijn, ik en waarschijnlijk ook de vele deelnemers hadden er meer van verwacht.
Ik weet niet hoe het verder vergaan is met de andere mensen, maar als klap op de vuurpijl ik stapte op de trein richting Brussel op spoor 2 en wachtte … Plots vertrok de trein maar reed slechts een tiental meter verder… Mededeling: "deze trein richting Nijvel is wegens een technisch defect voor onbepaalde tijd buiten dienst"De trein is altijd een beetje rijden!
Something about our English breakfast
23 th of November 2010On Tuesdaymorning , the friends of the English conversationtable came together in the tearoom “Kaffeiklasj” on the marketplace in Steenokkerzeel.
Our friendly hostess, Pascale, owner of the tearoom, assisted by Patricia, prepared us a traditional tasteful English breakfast.
She served us fresh orange juice, scrambled eggs or an egg sunny side up, fried bacon, white beans in tomatosauce, sausages, warm toast with four different, of the finest English jams, tomatoes, everything accompanied with English tea or coffee. For dessert, we could chose between all kinds of typical English cakes. One of the conditions was of course, that we spoke English during the breakfast? The ambience was great and we closed by singing, all together, a couple of popular, well known English songs.Many thanks to all the participants and the Kaffeiklasj-manager.
Your animator
Nicole
Wandeling in La Roche-en-Ardenne op donderdag, 23 september 2010
Om 8 uur stonden we klaar aan de kerk van Steenokkerzeel om de rit naar La Roche aan te vangen. Rijden we via de ring of via Wezembeek-Oppem naar Vier-Armen om de file te vermijden ? Het wordt de ring en… er is praktisch geen verkeer, noch op het stukje E40 noch op de binnenring en de E411 zodat we omstreeks 9u30 aan het zwembad van La Roche aankwamen.
Jenny en Hendrik stonden reeds klaar en in een stralende zon konden we vertrekken. Zoals beloofd begon het met een stevige klim en eens de dorpskern achter de rug kregen we geen asfalt meer onder de wandelschoenen.
Prachtige vergezichten en bospaden wisselden elkaar af. 's Middags werd er gepicknickt in Maboge, een dorpje met enkele huizen en een kerkje, gelegen aan de oever van de Ourthe. Gezeten op een muurtje, met de benen bengelend boven het water, in de schaduw van enkele bomen, was het zalig.
Er werd gekozen voor wat lichtere kledij en we konden weer vertrekken, opnieuw met een stevige klim. Na een uurtje kwamen we aan in Borzée waar een mooi terrasje met de zeer originele naam "La Ferme" op ons scheen te wachten. De frisdrank en het bier hadden de ideale temperatuur. En, geloof het of niet, maar dan volgde opnieuw een klim. Ik moet toegeven dat de eerste 500 m niet zo vlot verliepen zoals het hoort.
Het prachtig herfstweer bleef van de partij, alhoewel we via gsm van het thuisfront hoorden dat het reeds bij hen begon te regenen. Na nog een 2de terrasje aan de oever van de Ourthe in La Roche konden we richting Steenokkerzeel rijden. Dit gebeurde via Luik omdat we dan de opstoppingen van Jezus-Eik en Sterrebeek konden vermijden.
Geen enkel probleem tot… Leuven. En daar begon de miserie. Alles zat potdicht. Via sluipwegen duurde het nog één uur voor we aan ons vertrekpunt kwamen.Een prachtige wandeling met ideaal wandelweer en een zeer gezellige groep ! In de lente maken we vast en zeker opnieuw een dagtocht.
Met onze speciale dank aan Jenny en Hendrik voor hun deskundige leiding.
De Laar en List wandeling in Nederokkerzeel :
veldwegen en een goed cafeetje…
-- 5 april 2010 --We zijn gestart met 17 deelnemers (en met evenveel terug aangekomen) op Paasmaandag voor een tochtje van maximum 8 km. Het was droog, maar de wind was behoorlijk koud, vooral in de open vlaktes.
Het ging eerst richting de velden die gelegen zijn tussen Nederokkerzeel, Erps-Kwerps en Steenokkerzeel. Daar heb je een fantastisch zicht tot aan de VRT-toren, de verbrandingsoven van Neder-over-Heembeek en de koeltorens van Vilvoorde. Miel, die heel wat van de natuur afweet, vestigde onze aandacht op het fluiten van een leeuwerik en wat verder zagen we enkele hazen crossen over het veld.
Van zodra we de wind in de rug hadden voelde het al wat warmer. Even werd halt gehouden aan een mini dierentuin met emoe's, Agnus-runderen, reeën, fazanten, ezels, gemzen, enz.
Tegen de regels in van de échte wandelaar zijn we even "een koffie" gaan drinken bij Beire Fluit. Er werd voor ons een zaaltje geopend en ik bemerkte toch dat de koffiedrinkers in de zéér grote minderheid waren… Onmiddellijk volle ambiance.
Het probleem van zo'n stop is dat de kadans er nadien behoorlijk uit is. Er werd dan maar wijselijk besloten het op 5 km te houden. Sommigen zullen als excuus inroepen dat "het toch wel een beetje koud was", dat het 2e Paasdag is, enz. maar het abdijbier zit er toch voor een groot deel tussen.
Met dank aan Gerda voor de keuze van de wandeling.
Grotten van Remouchamps en het riviertje "Ninglinspo" te Nonceveux : zuivere nostalgie -- 10 september 2009 --
Op de weerman moesten we deze keer niet rekenen. Hij beloofde voor de Ardennen fris, droog en bewolkt. Ik heb het nog nagekeken in een woordeboek, en "droog" heeft niet dezelfde betekenis als "motregen".
Maar dit heeft onze pret niet bedorven. Het werd een dag met de nodige nostalgie. Voor de meesten was het geleden sinds hun schooltijd dat ze nog de grotten van Remouchamps bezocht hebben en de Ninglinspo zat ergens verborgen diep in hun geheugen.
De heenreis vlotte verbazend goed, zodat we 40 minuten te vroeg op het appèl waren. Geen nood. Nadat de goede man aan de kassa ons als groep beschouwde - we waren tenslotte maar met 8 deelnemers nadat er twee afgehaakt hadden - kregen we toch een gunsttarief. En een lekkere koffie om het wachten te overbruggen was mooi meegenomen. De gids deed het zeer goed in het Nederlands en na de boottocht werden we terug veilig aan de uitgang afgezet.
Twaalf uur: tijd om de meegebrachte broodje te nuttigen. Dit deden we op een droog plekje onder de bomen op de parking aan de NInglinspo, want ondertussen was het lichtjes beginnen motregenen.
Na een kleine gemakkelijke aanloop begon het echte werk: kleine paadjes langs en over het riviertje, met een tiental zeer smalle brugjes (en geen 6 zoals Willy beloofd had…), steeds klimmend. De motregen was een beetje spelbreker, want sommige rotsen waren behoorlijk glad (nietwaar, Arlette ?). Er kwam zelfs een beetje touwwerk aan te pas, maar daarvoor draaien we ons hand niet om !
Tijdens de afdaling hadden we nog een fantastisch zicht op het dal en na ongeveer 2u30 waren we terug op de parkeerplaats. Daar de auberge aan de parking gesloten was, reden we terug naar Remouchamps (slechts 7 km ver), waar we in de "Café de l'Amblève" het plaatsleijk artisanaal bier geproefd hebben.
Ook de terugreis verliep zonder problemen en iets voor 18u waren we terug aan de kerk van Steenokkerzeel.
Wandeling in Han-sur-Lesse op 18 juni 2009
De weerman en -vrouw deden ons al lichtjes paniekeren. Hun verdict luidde " zwaar bewolkt met motregen". Tot 11 uur 's avonds werd op het internet gekeken naar de weersverwachtingen. Maar de weergoden waren het duidelijk oneens met die voorspellingen. In de voormiddag zorgden ze voor een bewolkte hemel met 10 minuutjes lichte motregen, maar vanaf 's middags beloonden ze ons met het ideale wandelweer: bewolkt met zon.
En zo vertrokken zes dapperen om 8u30 richting Han-sur-Lesse. Spijtig dat 4 leden moesten afhaken. Om 10u00 werden de rugzakken aangegespt en konden we beginnen aan een tocht van ongeveer 15 kilometer. Na een kwartuurtje werden onze klimkwaliteiten al eens getest met een ferme helling, waarna we van op de rotsen een mooi uitzicht hadden op de weg beneden ons.
Een geluk dat er na een helling steeds een afdaling komt, waarna we toch maar opnieuw omhoog gingen naar het Bois de Niau, met een prachtig zicht op het dorpje Auffe en de 3 kalkheuvels, met onder één van hen (de "Boine") de grotten van Han. Het bleef maar klimmen tot aan de Hermitage, een vreemd stenen bouwsel dat ooit van een kluizenaar was. Via een smal pad, langs een afgrond, bevonden we ons vlug opnieuw 100 meter lager.
Tijd om te picknicken. Een goede ziel had daar zes bomen afgezaagd, zodat we elk een stoeltje hadden om even uit te rusten en de inwendige mens te versterken. En dan ging het verder, door het dorpje Belvaux, langs de Lesse en de steile rotsen van de Taille Madame en het safaripark, door het Bois de Banal om vervolgens een uniek uitzicht te hebben op Wavreille en zijn omgeving.
Na nog even een beetje klimmen en een steile afdaling kwamen we voorbij het monument voor verzetshelden, waar - ongelooflijk maar waar - 2 banken stonden. Han-sur-Lesse kwam stilaan in zicht, maar we hadden blijkbaar nog niet voldoende gewandeld. Een ommetje via het riviertje "La Planche" bracht ons naar Han.
Toeval of niet, maar daar zijn leuke terrasjes. Une Bière de Han, tussen de bloemetjes, in de zon, in een zeteltje. Wat verlangt een mens nog meer ? En het feit dat - door de boerenbetoging - alle verkeer vastzat vanaf Jezus-Eik - kon onze stemming niet ombuigen: het was een zeer geslaagde wandeling.
Laatste aanpassing 10-12-2018 :: Webmaster Hugo De Prins :: Webhosting: Kordata Kortenberg
